d

klrwp@klrwp.pl | 22 831 35 86
Kontakt KLRwP

Strona główna / Specjalizacja

Specjalizacja

Celem kształcenia specjalizacyjnego jest przygotowanie kompetentnych lekarzy rodzinnych, zdolnych zapewnić podstawową,
ciągłą i całościową opiekę medyczną zarówno poszczególnym osobom, rodzinom, jak i danej społeczności lokalnej.


Oczekuje się, że w dążeniu do osiągnięcia tego celu, lekarz w trakcie specjalizacji opanuje pełen zakres wymaganej wiedzy medycznej oraz nabędzie niezbędnej biegłości w zakresie wymaganych umiejętności praktycznych, nakreślonych przez program specjalizacji.

Celem studiów specjalizacyjnych jest także doskonalenie osobowości specjalizującego się lekarza, kształtowanie postaw etycznych oraz wypracowanie obowiązku ciągłego samokształcenia, poszerzania i pogłębiania wiedzy teoretycznej i umiejętności praktycznych, wprowadzania nowych osiągnięć do praktyki lekarskiej i dzielenia się swoim doświadczeniem zawodowym poprzez publikacje i udział w konferencjach medycznych.


Po uzyskaniu kształcenia specjalizacyjnego lekarz rodzinny powinien posiadać szczególne kwalifikacje w zakresie:

  1. zarządzania praktyka lekarska, a w szczególności:
    • zdrowiem i chorobą,
    • zarządzania kontaktem z pacjentem,
    • współpracy z innymi lekarzami rodzinnymi, koordynowania współpracy z personelem praktyki oraz ze specjalistami innych dziedzin, prowadzącej do efektywnej i odpowiedniej opieki medycznej wspierającej pacjentów,
    • tworzenia i wdrażania programów poprawy jakości opieki nad pacjentem;
  2. podmiotowego podejścia do pacjenta - podejścia skoncentrowanego na osobie, a w szczególności zapewnienia ciągłości opieki medycznej determinowanej potrzebami pacjenta;
  3. rozwiązywania specyficznych problemów, tj:
    • stosowania określonego procesu podejmowania decyzji determinowanego powszechnością choroby w populacji, bądź jej indywidualnym charakterem,
    • stworzenia warunków, które umożliwiają szybkie i nieskomplikowane rozwiązanie oraz nagłą interwencję, jeżeli to konieczne,
    • prowadzenia ostrych i przewlekłych problemów zdrowotnych pacjenta,
  4. promowania zdrowia i wprowadzania programów promocyjnych oraz określonych strategii prewencyjnych,
  5. prowadzenia ochrony zdrowia w określonej społeczności, a w szczególności kojarzeniu potrzeb zdrowotnych poszczególnych pacjentów z potrzebami zdrowotnymi populacji objętej opieką lekarza rodzinnego, z uwzględnieniem dostępnych środków;
  6. holistycznego podejścia do pacjenta, obejmującego obszar biopsychospołeczny, wymiar kulturowy, egzystencjonalny i duchowy;
  7. świadomego korzystania z osiągnięć medycyny opartej na dowodach, krytycznej oceny literatury oraz prowadzenia badań naukowych we własnej praktyce.

Po ukończeniu kształcenia specjalizacyjnego lekarz rodzinny będzie uprawniony do:

  1. samodzielnego prowadzenia praktyki lekarskiej, zawierania umów na świadczenia zdrowotne, samodzielnego wykonywania świadczeń zdrowotnych w zakresie diagnostyki, terapii, prewencji, promocji i rehabilitacji, opiniowania i orzekania o stanie zdrowia, zdolności do pracy w przypadku pracowników zatrudnionych na stanowiskach bez oddziaływania czynników szkodliwych;
  2. szkolenia w zakresie medycyny rodzinnej;
  3. organizowania i nadzorowania pracy średniego personelu medycznego;
  4. pełnienia funkcji kierowniczych w zakładach opieki zdrowotnej (publicznych i niepublicznych), w organach administracji rządowej i samorządowej i w jednostkach im podległych;
  5. dokonywania ekspertyz w zakresie ochrony zdrowia;
  6. prowadzenia i koordynowania prac zespołu podstawowej opieki zdrowotnej;
  7. inicjowania działań samorządu lokalnego w zakresie ochrony zdrowia;
  8. nadzoru i współudziału w szkoleniu personelu średniego;
  9. podejmowania specjalizacji szczegółowych;
  10. prowadzenia badań naukowych i rozwoju naukowego.

Lekarz specjalizujący się będzie rozwijał pożądane cechy osobowości, takie jak:

  1. kierowanie się w swoich działaniach nadrzędną zasadą dobra chorego;
  2. respektowanie społecznie akceptowanego systemu wartości;
  3. umiejętność podejmowania decyzji oraz odpowiedzialność za postępowanie swoje i podległych pracowników;
  4. umiejętność właściwej organizacji pracy własnej i współpracowników;
  5. umiejętność stworzenia dobrych relacji z pacjentem i jego rodziną, a zwłaszcza właściwej komunikacji i sposobu informowania o postępowaniu lekarskim.